Working mom is toch echt een fulltime baan
Deze maand is het twee jaar geleden dat ik begonnen ben met MalkaMedia. Ik heb er destijds heel bewust voor gekozen om als zelfstandige te gaan werken zodat ik werken en moeder zijn beter kon combineren. Misschien dat het, in deze tijd van ‘power women’ en gedeelde zorgtaken, als ouderwets gezien wordt. Maar wat ben ik blij dat ik de stap genomen heb. Ik ben namelijk niet gemaakt om de hele dag met mijn kinderen thuis te zitten. Van werken en tijd in werk en mezelf steken krijg ik juist meer energie om aan mijn kinderen te besteden en leuke dingen met ze te doen.
Waar er voorheen nog wel eens een werkgever om 9 uur al op me stond te wachten, heb ik nu elke dag twee juffen die me al om 8.30 uur weer de klas uit willen hebben. Twee keer per week dan door naar het kinderdagverblijf om spruit drie veilig af te leveren om daarna via de supermarkt te gaan, boodschappen thuis op te ruimen en dan zelf aan de slag te gaan. En ja, het blijft een tijd waar ik aan gebonden ben en nee, ik heb echt niet minder te doen op een dag, maar YESSS wat is dit fijn.
Ik kan de ontbijtborden lekker laten staan en even opruimen als ik weer thuis kom. Als ik nog wil gaan sporten breng ik gewoon iedereen in sportkleren weg en loop daarna een rondje. Is papa weer een week naar Duitsland voor zijn werk, dan heb ik de tijd om niet alleen te brengen, maar ook om te halen. Dat doet papa normaal, want de zorgtaken zijn bij ons echt wel goed verdeeld. En laten we het genot van boodschappen laten bezorgen in zo’n week niet vergeten.
Ik heb verder tijd om alles te regelen voor de kinderen, want dat is toch nog best wel wat en dan hebben we niet eens bijzondere dingen. Maar voor drie kinderen alle afspraken bij kappers, tandartsen, consultatiebureaus, zwemlessen, logeerpartijtjes en speelafspraken en de, absoluut onvermijdelijke, huisarts regelen is ook nog wel een taak. Vergeet de kleren niet, de zwemles, traktaties, verloren voorwerpen die vervangen moeten worden. En de was…die eindeloze berg was die erbij komt kijken, zucht…
Maar in plaats van dat ik 32u werk en vier dagen in de week bij thuiskomst om half 6 een hongerig gezin tref en een echtgenoot die snel een lekkere en gezonde maaltijd op tafel probeert te zetten, kan ik nu om 5u rustig gaan koken en tafel dekken. Alle mannen komen hongerig thuis, maar dan wel in een huis waar ze zo aan tafel kunnen. Want ik werk nu nog steeds vier dagen, maar dan wel 24u in de week. Soms meer, soms minder, maar dat hoort natuurlijk ook bij het leven van een zelfstandige.
Dus als ik nu terug kijk op de afgelopen 2 jaar ben ik zo ontzettend blij dat ik deze stap heb genomen. Ik draai volwaardig mee in de maatschappij als, al zeg ik het zelf, redelijk succesvol ondernemer, maar ben tegelijkertijd de mama die ik gehoopt had te kunnen zijn. Eentje die werk en privé voor zichzelf zo weet te combineren dat ze een leukere werker is en een leukere moeder voor haar kinderen.
En niet geheel onbelangrijk, mijn Gezin BV wordt voor 50% mogelijk gemaakt door mijn man, die me de ruimte en steun geeft waar ik die nodig heb, en ook nog eens de beste vader voor mijn kinderen is die ik had kunnen wensen.
Leuk, herkenbaar en goed geschreven.
Leuk!